- ευπετάλεια
- εὐπετάλεια, ἡ (Α) [ευπέταλος]βλ. ευπέταλος.
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
ευπέταλος — εὐπέταλος, ον, θηλ. και εὐπετάλεια (Α) 1. (για φυτό) αυτός που έχει ωραία πέταλα, ή φύλλα 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ εὐπέταλον είδος δάφνης 3. το αρσ. ως ουσ. ὁ εὐπέταλος πολύτιμος λίθος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + πέταλον (πρβλ. ελικο πέταλος, υψι πέταλος)] … Dictionary of Greek